ÇINARLARIMIZ

Bu çınarlar,Caddebostanda Bağdat caddesi üzerinde...

Aşağıdaki Ethemefendi Caddesi üzerinde...Çınar ağaçları çoğunluktadır,

caddelerimizin süsüdür...Yalnız dikkatinizi çektimi bilmem,hepsinde delikler,yumrular,yanlış yerde uzamış yollar gibi görünen dallar vardır...Sanki birileri küçük yaştan beri onları hizaya sokmak istemiş,biçimsiz yerden uzanan kolları kesmiş zannedersiniz...Belki de öyledir,özgürce uzayan dallar yolları,ya da daha sonra yapılması düşünülen yolları,yapılacak evleri,kaldırımları,bahçe duvarlarını,dükkanların önlerini kuşatmasınlar diye kesmişlerdir...

O yüzden gövdelerinde biçimsiz çukurlar ve şişlikler oluşmuştur...Kimbilir,kesilip biçilirken nasıl canları acımıştır,aaa yoksa siz acımaz mı diyorsunuz?Acımaz mı hiç,onlar da canlı,nefes alıyorlar veriyorlar,büyüyorlar,su içiyorlar, topraktan besinlerini alıyorlar,yani yemek yiyorlar,bizlerden farkları var mı?Bence yok,zaten belki de o uzattıkları dallar, üstünde çıkan yaprakları ve tohumlarıyla onların çocuklarıdır,ne biliyoruz?Nereden bilebiliriz içlerinin acımadığını...Ya yol yapmak,tarla açmak,maden çıkartmak,gökdelenler dikmek için acımasızca kestiğimiz asırlık ağaçlar...Belki de kulaklarımızı yıkatıp onlara uzatsak,çığlıklarını duyup,acılarını birazcık olsun anlıyabiliriz...
Biraz acı bir yazı oldu,bazı ilaçlar,bazı içkiler,bazı meyveler gibi...

Kimbilir belki de o acı içkiler,o acı ilaçlar,o acı meyveler
çınarlar ve ağaçlar kesilip biçildiği zaman ,tam da ağladıklarında içlerinin acıdığında toplanan meyvelerle yapılmıştır,değil mi?Bilemeyiz...Ve de bilemiyeceğiz...