HAREKETLİ BİR CUMARTESİ

Belki kargalar ya da ben söylemişizdir,bizim mesleğin öğrencileriyle çalışmayı,onların çektiği kısa filmlerde oynamayı ne çok sevdiğimi...Geçen hafta karar verildi,yeni bir kısa filmde oynamam için,senaryoyu da çok beyendim,bu cumartesi yani dün sabah çekim için Şileye gittim sabahtan,çocuklar evden gelip aldılar,yola çıktık...Şilede karşıma bir karavan çıktı,soyunma ve dinlenme odası olarak düzenlenmş.Ben hiç bir film setinde bu kadar şımartılmadım,giyinip dışarıya çıktığımda beni çok sempatik bir eşek kardeş karşıladı...

Şunun güzelliğine ,tüylerinin pamuk pamukluğuna bakın,ne sempatik değil mi?Güne güzel başlanmaz mı yani?Zaten manzarada çok güzel...Çekimler için harika bir mekan bulmuş çocuklar,mutlu olmak için her şart hazır ve nazır...

Sette son hazırlıklar yapılıyor ben ortalarda dolanıp Cicikle fotoğraf çekiyorum,ışıklar,portatif iskemleler,elektrik kabloları ve tatlı bir telaş,benim için ilk sahne çekiminin heyecanı...Elli yıl dolacak ekimde ama ben yine de her İLK te heyecanlanır,eyvahlanırım...

O güzelim sahilde yürüyüş çekimleri başladı.

Sette hala elektrik çalışması devam ediyor,zaten hiç bitmez,her sahne değiştiğinde,herşey yeniden değişir,her şey sil baştan olur...Kamera önü bir yorulursak,kamera arkası bin yorulur...

Burası çekim yapılan sahile inen yokuş,bayır da denebilir,neredeyse dimdik iniyor,bir elimde baston öteki elim,can bir arkadaşa teslim öyle inebiliyorum yaşlanmışım çocuklar...

Burası benim (yani oynadığım karakterin)kulübesi,çok şirin hani emekli olursam eğer, evet oturabilirim dyebileceğim bir mekan...

Aşağıda ve yukarda yürüyüş yaptığımız koyun sağ ve sol tarafındaki manzara muhteşem ,her gün güneş batarken bu sahilde yürümek ister insan.En azından ben böyle düşünüyorum.

Sahildeki çekimler devam ediyor...Benim de neşem devam ediyor tabi ki!

Yukarıya eve tırmanıyoruz,sıra buradaki çekimlerde...Kış gelmiş,çiçekler çimenler bitmiş,çalıların arasında kitap okuma keyfi...Deymen keyfime...

Evin önünde bir sahne daha,akkşam üstü mum ışığında bir kadeh kırmızı şarap...Bu mekanda içilmez mi?

Çekimler bitti,gençlerimiz müthiştiler,ne istediklerini çok iyi biliyor ve dillendiriyorlardı,çekimler neredeyse hiç tekrarsız ,konuşup gülüşerek,
çok verimli bir ortamda,doğal yaşamımızdan sahnelermişcesine bir rahatlıkta çekildi ve bitti...
Bu yazı aslında gençlerimize bir teşekkür yazısıdır,okuyup okuyamıyacaklarını bilemem,önemli de değil hepsiyle öpüşüp karşılıklı teşekkürleştik...Bu teşekkür,Türk sinemasının bizden sonra gelen pırıl pırıl gençlerine olan güvenimin bir göstergesidir...

Dönüş yoluna başlamadan ,giyindiğim karavanın dikiz aynasının kenarından o güzel manzaranın bir fotoğrafını daha çektim...
İstanbula doğru yola çıktık,benim saat sekizde seslendirmem vardı,Çocuklar beni Zincirlikuyuya stüdyoya götürdüler...Şileden İstanbula kuş gibi geldik,köprüye yaklaşırken trafik başladı...
Hem de ne trafik...

Yolun halini görüyor musunuz?İnanılır gibi değil...
Neyse beklerken konuşup,geç kalırmıyım acaba paniğine kapılmamaya çalışarak,arada fotoğraf çekerek,bir gidip bir durarak köprüye geldik .

Bu arada Cicikle yine ışık oyunu

yapıp eylendik kendi aramızda...

Belki zaman daha çabuk geçer
diye...

Nihayet Zincirlikuyuya ŞAFAK (B)
stüdyosuna geldik,beni getiren arkadaşa teşekkür edip içeri girdim,geç kalmamışız,hatta biraz erken bile geldim...

Biraz oturup dinlendim,bekleme odasında.

Orayı bilirsiniz belki,feyste ki resmim

orada çekilmiştir,kucağımda stüdyonun kedisiyle...

Ömre Bedel dizisinin altmışıncı bölümünde oynadığım sahnelerin seslendirmesini yaptık...İşim bittikten sonra biraz oturup lafladık, otuzuncu bölümden beri birbirimizi görmemiştik.

Stüdyonun hem içini,hem de içinden dışarısını çektim,hava karardıktan sonra içerden dışarıyı çekme işini çok sevdim...Çocuk gibi oynuyor ve neşeleniyorum...Neticede böyle hareketli ve güzel bir günün sonunda, ağzım kulaklarımda,mutlu ve mesut evimin yolunu tuttum...Çalışmak kadar güzel bir şey var mı?