YANLIŞLIKLAR ÜZERİNE VARYASYONLAR

Ben bugün bir öz eleştiri yazmayı düşündüm.Bakalım altından kalkabilecek miyim?Her şeyden önce,inanılmaz bir aceleciğim var,şöyle ki bazı durumlarda alabildiğine yavaşım.Bazı durumlarda da inanılmaz bir acelem var.Yapmayı düşündüğüm,binlerce şey,benim keyfimi bekliyor.Aldığım ilginç kumaşlar mesela,aklımda modelleri bile hazır,ne zaman dikmeyi düşünsem,yarına erteliyorum.Evde çanta olmak üzere bekleyen,hatta sabırsızlanan kumaş parçaları,şort yapılmış pantalonların paçaları,bazı süetler,resim yapmamı bekleyen defterler,karton parçaları,tuval yerine geçeceğini düşündüğüm acaip artıklar,bu saydıklarım ve inanın ki çok daha fazlası,zamanlarının gelmesini bekliyorlar...
Şimdi diğer tarafa,yani aceleciliğime gelelim.İşe gideceğim,ya da biriyle buluşacağım,iki saat evvel hazırlığa başlarım.çünkü ben beklemeyi sevmediğim için bekletmem.Bunun neresi acelecilik diyebilirsiniz,yirmi dakika banyo,yirmi beş dakika gazete okuyarak kahvaltı,on dakika giyinmek.Yani ben elli beş dakikada hâzır ve nâzırım.Sonra bir saat on dakika bekle,sıkıntıdan öl,geber...Peki be allahın kulu zamanın var,niye her şeyi alel acele yapıyorsun,doğru dürüst gazete okuyup keyifle kahvaltını yapsana,rahat rahat giyinsene...Bu kapıdan alınacağım bir durumdu,bir de dışarda buluşmalar var...Onlar daha korkunç,on beş dakikalık yol için(ne olur,ne olmaz diyip)kırk beş dakika daha erken kalkıyorum yataktan,rutini tamamlayıp yola çıkıyorum.Tabi ki koştura koştura randevu yerine gidip,en az yarım saat bazen çok daha fazla bekliyorum.Yavaş yavaş hazırlansam,otobüse koşturmasam,duraktan buluşma yerine kadar normal adımlarla yürüyüp,nefes nefese kalmasam,iyi olmaz mı?
Bloga yazı yazıyorum diyelim,önce resimler konacak,daha düşünmeden resim koymaya başlıyorum,ilk resimlerden sonra,arkasına ne koysam diye,her halde iki saniye düşünüyorum,neyse yazıya başlıyorum.Resim üstüne yazamıyorum,onu daha beceremedim,yanından başlıyacağım yazmıya.Aaa o da nesi,ben resmi sağa koymamış mıydım.Peki öyle olsun,ikinci resim de yanlış yerde,yeter ama artık,bu sefer de arada çok boşluk kalıyor.Buna inanamıyorum,aynı resmi iki kere koymuşum,bu kadarı da olmaz yani...Neyse bu seferlik böyle olsun,bitirelim bakalım yazıyı...Şimdi ön izlemeyle bakalım nasıl olmuş,eh çok kötü değil,acemi işi olacak o kadar hata...
Yazıyı kaydettik,aferin bana...Şimdi acele etmeden güzel güzel oku bakalım ANNECİK ne yapmışsın?Ne yapmamışım,daha doğru bir soru olurdu.Aceleciliğimden,dikkat etmeyip,yukarda yazdığım bütün hataları yapmışım,hepsini de yazı yayınlandıktan sonra görmüşüm...Yaaa olacak iş mi bu...
Saat gecenin ikisi,çok geç kaldım,daha kitap okunacak,yarın erkence kalkılacak,çünkü biraz ev işleri var,bir süredir,yarın yaparım diye ertelediğim işler,artık zamanı geldi,yapalım kurtulalım bu işlerden...İyi geceler,sevgiler...Benim gibi olmayın sakın,tamam mı?