Evvel zaman içinde,kalbur saman içinde,deve tellak iken,sinek berber iken,ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken,uzak bir diyarın, bir kentinin ,bir mahallesinde,beyaz saçlı bir nine ve kedisi varmış...Bu kedicik gün boyu nenenin dizlerine gömülüp otururmuş,nenecik yerinden kalktığında homur homur homurdanırmış...İkiside hiç acıkmasalar,tuvaletleri gelmese,susamasalar,dünyanın en mutlu kedisi olurmuş...
Bir gün karşı damın bacasına bir martı gelmiş,nenecikle kedicik martıya bakmış,martı onlara bakmış çoook uzaktan...
Derken öteki evin bacasına da bir martı gelmiş,onunla da bakışmış bizim nenecik ve de kedicik...
Nenecik dayanamamış kediciği kucağından yere indirmiş,kedicik hemen homurdanmıya başlamış,nenecik hiiç aldırmamış bu sefer,mutfağa gidip biraz ekmek alıp gelmiş...Pencereyi açıp ekmekleri,pencerenin kıyısına dizmiş...
Kedicik merakla beklemeye başlamış,bu olay bir ilkmiş,daha önce nenecik hiç martı görmemişmiş oralarda, tabi kedicikte görmemiş...Beklemiş,beklemiş,beklemiş hiç bir şey olmamış,çok sıkılmış...Her zaman neneciğin oturduğu yere yerleşmiş,uyuklamıya başlamış...Güzel rüyalar görmüş.
Bu arada aniden aklına martılar gelmiş,hemen camın kenarına koşmuş,yeniden beklemeye başlamış ...
Beklemiş,beklemiş,sağa dönmüş beklemiş,sola dönmüş beklemiş...
Nihayet çok sıkılmış ve acıkmış,mamasını yemeğe mutfağa gitmiş...Martılar onun gitmesini bekliyorlarmış...Hemen camın kenarına gelip,ekmekleri yemiye başlamışlar...Nenecik keyifle onları seyrediyor,buralarda deniz yok ne arıyorsunuz buralarda güzellerim benim diyormuş.
Martılar,hem ekmeklerini yiyor,hem de nenecikle konuşuyor,ona teşekkür ediyorlarmış..
O kadar neşelilermiş ki,nenecik çok sevinmiş,onları sevindiricek iyi bir şey yapabildim diye...Kediciğini kızdırmaya bile değermiş,martıların karnını doyurmak ve onları böyle mutlu görmek...
Bir yandan ekmeklerini yerken bir yandan da içeriyi gözlüyorlarmış...Kedicik geliyor mu,acaba nerelerdedir,diye...
Kanat çırparak,neneyle ve birbirleriyle şakalaşarak ekmeklerini bitirmişler...
Pencere önünde son bir defa uçuşarak neneye veda etmişler...Belki yarın yine geliriz der gibiymişler...
Hava yavaş yavaş kararmıya başlamış,karnıcığını doyuran,tuvaletini yapan kedicik,koşa koşa gelmiş,hemen penceredeki yerini almış...
Başlamış beklemeye...
Ne gelen var ne giden...Aaaaa!Bir de ne görsün,hani nerde ekmekler,bir tane bile yok!Küsmüş kendine,biraz daha beklesem nolurdu sanki diye...Nenecik oturduğu yerden seslenmiş,gel benim canımın içi demiş...Sen orada dursaydın martılar gelip o ekmekleri yiyemezlerdi,bu gece aç kalıp aç karnına uykuya yatarlardı,şimdi karınları tok ve keyifleri yerinde...Sana teşekkür ettiler,onları rahatsız etmediğin için ve sevgilerini ilettiler...Kedicikte çok mutlu olmuş...Onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine...Gökten üç elmadan fazla düştü...Masalı okuyanlara...Afiyet olsun...
On gündür kalçamda anlamsız bir acı vardı,ağrı değil acı...Tek noktada, ben hareket ettikçe hain birisi oraya sivri bir şeyi acımasızca sokuyordu sanki...Uzun boylu hikaye anlatmıya gerek yok,iki doktordan sonra MR çekilmesine karar verildi.Yukardaki resimde görüldüğü üzere topallaya topallaya hastaneye gittim.Bu ara benim şımartılma günlerim galiba,
sırt üstü dümdüz yatarsam nefes alamam tıkanırım dedim,bana yardımcı olan arkadaşa...Canım yavrum başımın altına yastığımsı bir şey koydu,yetmedi bir tane daha koydu...Tam tünele giriyordum,eyvah ağzım burnum kurudu nefes alamıyorum,işaret ettim tünelden çıktık.Ne oldu diye sorunca yarım bardak çok soğuk su verebilir misiniz,nefes aldıkça ağzım ,damaklarım bir birine yapışıyor,dedim ayrıca bunun içinde ne kadar kalacağım?Yirmi beş dakika mı aman allahım mutlaka su içmeliyim ölürüm nefessizlikten
su getirdi,elime aldım o da ne neredeyse kahve yapıcak kadar sıcak bu su,yalvarır bir bakışla baktım,soğuk olsun ne olur bu kuruluğumu gidermez dedim.Bu kadar huysuzluk yapınca,beni rahatlatmak için bir de dizlerimin altına yuvarlak yastık koydu,daha rahat sırt üstü yatabilirsiniz diyerek...Dedim ya şımartılıyorum...Nihayet sol elime bir küçük pompa yerleştirdi,hiç kımıldamıyacaksınız,çok kötü olursanız pompayı sıkıştırın diyip ellerimi vücuduma yapıştırdı ve tünele soktu beni...Burnumun dibinden ayaklarıma doğru giden sonu görünmeyen bir metalimsi boru,devamlı bakarsam kafayı yerim dedim ve gözlerimi kapattım.Tak tak da tak tak tıkır tıkır takkk hıh dedim başladı.Vınnnn,dal dal dal dal dıl dıl dıl dıl dıl,tırrrtttt tırrrttt başta sesler teker tekerdi sonra ikisi üçü bir arada gelmiye başladı,durdu.Bitti galiba şanslıyım bu iş bu kadar dedim...Tak tak da tak tak,tııırrrtttt,vıışşşşttttt,glok glok glloookkk,noluyoruz demeye kalmadı,elektronik org,yanında elektro gitar ve elektro bateri,bir ağızdan,beynimde(bir de kulaklık takmışlardı bana sözüm ona)nağme de olsaydı arada tünelde dans edebilirdim,belki de ondan dolayı gümbürtüsü var ama melodi yok!İşinize gelirse,dans etmek yasak,ahhh azıcık sessizlik oldu,o ne bu seferde baterideki büyük zile elektrikli süpürgeyle fıışşşşt fıışşşştttt sesi yaptırıyorlar derken beynime koca bir çekiç iniyor taaakkkk takkkk takkkda takkk takkk...Bitmedi bitmeyecek,Pompayı sıksam ,ayıp olur şimdi,koskoca nene şuncacık şeye dayanamadı derler...Boğazım kurudu,sağ elimin parmakları uyuştu,kendi kendine bükülür oldu...Durdu derken yine başlıyor dal dal dal dal dal dıl dıl dıl dıl dıl ve mitralyöz tarrakası, hepsi bir arada ve aynı anda...Beynim itiraz halinde ,diz altındaki yuvarlak yastığa rağmen kalçam yüz elli kiloymuş gibi ağırlaştı,dizlerim titremiye başladı,bütüm sırtım kızışmış alev alev yanıyor...Ne yirmi beş dakikası yirmi dört saat oldu diyordum ki durdu...Ohhhhh!Dünya varmış,tünelden çıktım yavaş yavaş doğruldum,bakındım kendime,her şeyim yerli yerinde mi diye...Evet kayıp bir şeyim yok,bacaklarım,kollarım,ayaklarım,belim,acıyan kalçam, evet hepsi duruyor...Kaç saat kaldım içerde dedim,biraz fazla dedi baktım, oda bana baktı ,yarım saat dedi...Yani beş dakika fazla kalmışım...İnanılır gibi değil...Yarın beşte alabilirmişiz,neticesini,kendimi hemen bir mahallebiciye atıp,tavuk göğsü kazandibi yiyip, kendime geldim...Devamı yeni senede...Hepinize sağlıklı,mutlu,başarılı ve sevdiklerinizle bir arada neşeli bir yılbaşı ve uzun yıllar,sevgiler...
Perşembe günü provadan çıktım yani CKM den, Bağdat Caddesine doğru yürüyüşüme başladım.İki üç adım atmıştım ki sol tarafımda birden bire bir martı gördüm.Bulunduğum yerin denizle hiç ilgisi yok,hemen çantadan Ciciki çıkardım,hem konuşup hem fotoğraf çekmiye başladım.Zavallı diye içimden geçirdim,denizlerimizde balık kalmadı,gelip geçenin çok olduğu bu çıkmazda mama arıyor garibim...Benimle konuşurken gözü hep karşı taraftaydı,başımı çevirince bir martıyla daha karşılaştım,bir ona bir ona baktım,bana kolaylık olsun der gibi,konuştuğum martım,arkadaşının olduğu tarafa geçmez mi?
