OTUZ ÜÇ DERECE SICAKLIKTA KISA BİR YÜRÜYÜŞ

Fotoğrafları dün gece koydum,saat ikiye geliyordu,bırakıp yattım.Yazı bugüne kaldı,akşamüstü altıyı biraz geçe,Kikiriği yatağımda,güzellik uykusunda bırakıp Cicikle sokağa attık kendimizi...Aman allahım hala ne sıcak!

Buna benzer kimbilir kaç tane yazı vardır bu blogda,baştan söylemeliyim,sıkılıyorsanız bırakın okumayı,şöyle bir fotoğraflara bakıp,gülün geçin bizimki yine saçmalamış diye...

İlk gözümüze ilişen apartman girişinde,birbirinden ayrı yerleşmiş,sıcaktan yayılmış iki kedicik, benim her zamanki sokak çocuğu arkadaşlarımdan...

Ooooh,keyfe bakın,yine de kafalar kalkıyor ve her zamanki gibi poz veriliyor.Bayılıyorum kediciklerin bu mankenlik özelliklerine,ille de güzelliklerini gözler önüne serecekler...

İkisini bir kareye sığdırabildi Cicik,teşekkürler benim sevgili yol arkadaşım...

Kadıköyümüzün güvercinleri,kargaları,serçeleri hatta martıları ayak altında dolaşmıya bayılırlar ve de hiç bir şeyden,hiç kimseden korkmazlar.

Yolumun üstünde Kriton Curi Parkı vardı,serindir diye hemen daldım,bol ağaçlı, bol gölgeli,bol kuşlu,bol kedili,bol çocuklu,bol çiçekli bir park...Bu sene iki küçük havuzuna fıskiye koymuşlar,çok yakışmış.Her akşam üstü gelebilirim...

Sarmaşıkların arasına saklanmıya çalışan,belkide sıcaktan kaçan bir kedicik var,görebilir misiniz,bilemiyorum,önemli de değil,yürüyüş yolu ve bitkiler de çok güzel nasılsa,bu yol böylece tüm parkı dolaşıyor...Yolunuz düşerse uğrayın,düşmezse de düşürün bence...

Bu havuzda kaplumbağalar var,onlarda bu sene gelmişler,yerleşmişler havuza,mutlu bir şekilde tembel tembel dolaşıyorlar,tembel olamazlar çünkü hiç durmuyorlar,hep yüzüyorlar,yakalamak öyle zor ki...Neyse Cicik yakaladı ama güneşin pırıltıları ve ağaçların yeşili gökyüzünün maviliği derken onları görebilmek pek zor...

Nasıl ışıl ışıl ışıldıyor havuz,başından ayrılmak istemiyor insan,yürüyüşe çıktım,belki de iki yüz elli gram eksilir tartı olamaz mı?Hadi devam,yürü bakalım annecik...

Bir tanede karacık,bu senenin bebeği galiba,pek ufak tefek,pek tatlı,pek cilveli,yürüyüşünü görseniz bayılırsınız,kırım kırım kırıtıyor...

Yürüyordum,birden dur dedi Cicik,dur bakalım,şu geçitin ikiyanındaki güzelim çiçekleri görmeden geçemem,söz dinleyip durdum,iyiki de durmuşum,çiçekler çok güzel,her kısa geçitin iki yanında varlar,şirin şirin gülüyorlar sanki...

Bu başka bir yavrucuk,tam kapkara değil, bu da bi güzel poz verdi,kafası patilerinin arasındaydı,benim öpücük sesimi duyunca kaldırıp kafayı bana baktı
ve şöyle bir yerleşti.Sorarım size bu poz vermek değil de nedir?

Parktan çıkmak üzereyim,biraz büyük ve havalı bir karacık beni uğurluyor,seviyoruz seni,yine gel diyor sanki...

Yola devam,şunun güzelliğine bakın,rengarenk komik bir surat,sanki komedyen dalga geçer gibi bakıyor Ciciğe...Binlerce kedi fotoğrafı çeksem,hiç biri birbirine benzemez diyor Cicik kulağıma,kediciğe duyurmadan...

Biz bir anneyiz,rengimiz çok değişik,koyu somon gibi...Burası yıkık dökük,iki katlı bir ev,cadde kenarında satılık,yandaki emlakçıya sordum yedi yüz elli bin dedi,ben de ona oha dedim.Ağzımdan çıktı sonra utandım ama yapılıcak bir şey yok çıktı bir kere,yeri içinmiş efendim şaşırmış bu insanlar,olacak şey değil!Ben bebeklerin sadece birini biliyorum,daha evvel görüntülemiştik,belki hatırlarsınız.Belki de hepsini görmüşümdür,hepsi birbirne benziyor olabilir...Bebekler büyüdü çoktan ama annecik hala onlara bakıyror orada...

Bakın ev gerçekten bir harabe,kimbilir fareler nasıl sarmıştır her yerini,neresini tutsanız elinizde kalıcak gibi.Ben yine de çok seviyorum,param olsa ve cesaretim olsa alır,düzeltir oturur o küçük bahçesini ve çatı balkonunu çiçek ve ağaç cenneti yapardım...Her geliş gidişte durur bakarım oraya,en sonunda emlakçı çocuk ne yapıyorsunuz diye sordu da fiyatını öyle öğrendim,belki de beni deli zannetmiştir...Durup öylece seyrettiğimden ötürü,kimbilir kaç kere gördü ben bakarken...

Yürüyüş bitti bizim bahçeye geldim,bizimkilerden biri komşu bahçeye geçmiye çalışıyor,galiba bir arkadaşı var orada.

Bizim bahçemiz kedicikler için cennet gibidir,herkes sever ve şımartır...Arada sevmeyenler de var doğal olarak...Sevenler ağırlıklarını koydukları için hiç bir şey yapamıyorlar sadece homur homur homurdanıyorlar,yok efendim mundarmış,yok efendim eteklerine sürünüyorlarmış,gülüp geçiyoruz.Kedigiller kadar temiz başka yaratık var mı bilmiyorum ben,her dakika yalanıp yıkanırlar,biz bile o kadar sık yıkanmıyoruz.Önde görünen kül renklimiz var ya o muhteşem bir şey,güzelliğini biliyor,kral ya da kraliçe gibi gururlu yürüyor,bakışı da öyle...Kesinlikle sıradan değil!

Bir başkası,dedim ya biz çok şanslıyız,yığınla kedi arkadaşımız var,her sene çoğalıyorlar,bir kısmı evlere konuk oluyor,bir kısmı bahçede,çok soğuklarda uygun köşeler hazırlanıyor,mamaları suları istedikleri kadar,hatta daha bile çok,bazı konukları da ağırlıyorlar...

Belki de bıktınız kedilerden ama bıkmayın,daha kimbilir benden neler duyacaksınız kediler hakkında...

Baksanıza bıkılırmı şu güzellerden,her biri ayrı tatlı ve güzel...

Bu sonuncu,yani ortalıkta görebildiklerimin sonuncusu,yoksa kediciklerimiz daha fazla...Öpücük sesine bile yüz vermedi,derin bir düşünce alemine dalmış gitmiş.Hiç bir şey ilgilendirmiyor onu, istifini bile bozmadı...

Evden çıkarken balkon kapısını kapatıyorum,kuşlar için atlayıverir diye korkuyorum,altıncı kattayız,şakası yok kuşlar da ayrılmıyor buralardan,vasistaslar hep açık martı besliyemiyorum ben Didimden döndüm baktım ki beni ve ekmeklerimi unutmuşlar.Kışa kadar ara verdim,Kikirik için çok tehlikeli onların pencereye gelmeleri...Kapı açılır açılmaz kendini hemen balkona atıp uyku pozuna girdi, öptüm okşadım yüz vermedi...

Ben de gittim,soyunup dökünüp duş yapıp,rahatlayıp,akşam yemeğine kadar dinlenmek üzere Kikiriğin karşısındaki iskemleye kuruldum.O da lutfedip,kafayı kaldırıp bana baktı azıcık dinlen sonra kucağına gelicem der gibiydi bakışı...Saatlerdir yoksun,bu kadar ayrılık yeter,ne yapalım peki canikom dedim,bi öpücük yolladım...