ÖZLEMEK HEM DE ÇOK ÖZLEMEK

Tuhaf bir şey oldu,çözemedim.Yarım saatten fazladır,fotoğraf koymaya çalışıyorum.Fotoğrafınız yayınlandı yazısı çıkıyor,fotoğraf çıkmıyor.Zaten otelin kablolu bağlantısıyla her zaman çalışamıyorum.Yola çıkmadan WİFİ almıştım neyseki,o da insanın kanını kurutucak kadar ağır çalışıyor.Arada uydu bağlantısı kesiliyor,uzun süre(ya da bana çok uzun gelen)bekliyorsunuz.Her şey ama her şey için bekliyorsunuz.Zaten zaman çok kısıtlı,vaz geçip bilgisayarı kapatıveriyorum.Beklemek hiç bana göre değil...Bir tek işimde,büyük bir keyifle beklerim.Çalışırken azıcık oynamak,sürekli beklemek,işimizin değişmez bir parçasıdır.Beklerken beyniniz sürekli,yaptığınız işle,öylesine içli dışlıdır ki sıkılmanız için vakit yoktur.Fotoğraf koymayı denerken,bilmece çözsem mi diye düşündüm,bana mısın demedi,sıkıntıdan patladım ve fotoğraf koymaktan vaz geçtim...Şimdi gelelim,özlem duygusuna...Nisanın başından beri blogla kopuğuz,önce yasaklandı,Qunegondum,bir sihir yaptı kavuşuverdim.Arkasından iş görüşmeleri,İstanbulda provalar ve Didim de otel...Aaaa,İstanbulda girebildiğim blog yeniden kıpkırmızı bir mahkeme kararı yazısı ile bana yasaklandı...Geçen gün yavaş yavaş ve sıra ile(sıranın şekli şemaili belli değil)blogların açıldığı haberi kulağıma geldi...Her gün bakmıya başladım.İnanılır gibi değil,sanki okuma yazma öğrendiğimden beri bloğum varmış ve her gün yazarmışım gibi,heyecanla ve özlemle açılmasını beklemeye başladım...Bugün çalışmadan döndük,odaya girip bilgisayarı açıp,kızlara skayptan nasılsınız dedikten sonra ,baktım bloga nınını nııııın açılmış...Özlem bitti,özlemiş hem de çook özlemiştim...Tıpkı çalışmayı özlediğim gibi...Çok güzel bir yaş günü geçirdim,burada çalışma arkadaşlarımla beraber,çok ta mutlu oldum...Gel gör ki yaş günümde yanımda olamayan kızlarımı,damadımı ve biricik torunumu özledim,hem de çook özledim...Buraya fotoğraf koyamadım ya fotoğraflarımı göstermeyi,sizin ilginizi(beni çok sevindiren ilginizi)özledim,hem de çook özledim...Neyse bu akşam bu kadar, daha yemek yemedim,İstanbuldaki gibi üçlere kadar oturmuyorum,daha doğrusu oturamıyorum,en geç ama en geç birde uyuyorum...Görüşmek üzere diyip sevgilerimi yolluyorum,öpücüklerle birlikte...