Bu küskün tavırlı güzel,benim kucağımdan başka tüm kucaklarda oturdu o gece...Kıskançlıktan kudurdum,pek belli etmemeye çalıştım ama başarılı olamadım galiba...Özel hayatımda pek de iyi oyuncu değilim...Hep açık veriyorum...
Bir dizde iki güzel kız,ne şekerler değil mi?Onları seyretmek,onlar hakkında konuşmak,onları okşamak nasıl bir mutluluktur...İnsanı nasıl böyle rahatlatıyorlar...Sırları nedir,bu ne biçim bir terapidir,anlaşılır gibi değil...İnsanın içini sıcacık yapıyorlar...Bu duygu, çocuklarınıza sarıldığınız zaman hissettiğiniz duygu seli gibi...Ölçü olarak o sevginin milyarda biri ama sanki tarz olarak
aynı gibi...Benim Kikirik,hafif kbir kıskançlık duygusuyla annesi ve kızkardeşinin tepesinde oturuyor...Onlara bakmıyormuş havası içinde...
Şunların birbirlerine sarılmasına bakın,kıskanılmazmı yani...Kikirik çok haklı ben olsam ben de kıskanırdım..
Annemiz,kanepede torunumun,yani hepsinin bir tanesinin(onu çok seviyorlar çünkü,bebekliklerinden beri) yanında keyif çatıyor...İki kız kardeş,annelerini tepeden seyrediyorlar...İzin verse de yanına gitsek yine diye...Bu yazı bu kadar ,umarım sıkıntıdan pat diye patlatmamışımdır sizi...Ne yapabilirim ki? Bu güzeller aklımı başımdan alıyorlar,bir de Kikiriğimi çok özledim...Neyse eve dönmesi yakınlaştı galiba...İyi hissediyorum kendimi,çok zorlanmadan bakabilirim herhalde...İlk üç gün yine yanıma,koynuma gelmiyecek bana ceza vericek,biliyorum... Ne yapalım başa gelen çekilir... Ona mı sordum,hasta olurken değil mi ama?
No comments:
Post a Comment