Tuesday, February 1, 2011

BİR KAÇ FOTOĞRAF BİR KAÇ GÜZELLİK

Bu güzel kız benim Kikiriğim,bu aralar,annesi ve kız kardeşiyle beraber...Misafir olarak kalıyor,fısıldadım kulağına ama pek aldırış etmedi galiba...Tamamen bıraktım zannediyor,hiç yüz vermiyor,kesinlikle benim kucağıma gelmiyor...

Annesini ve kardeşini çok sevmesine karşın,mutlu değil,ya da bana öyle geliyor...Bakışları sanki hüzünlü...Halbuki genelde dediğini yaptırmaya alışkın olanların gururu ve sevimli şımarıklığıyla bakar,benim yüzüme...


Bu küskün tavırlı güzel,benim kucağımdan başka tüm kucaklarda oturdu o gece...Kıskançlıktan kudurdum,pek belli etmemeye çalıştım ama başarılı olamadım galiba...Özel hayatımda pek de iyi oyuncu değilim...Hep açık veriyorum...

Genelde anneciğinin yakınında olmayı seviyor,ondan ayrılamıyacakmış gibi görünüyor,ya kardeşine ya da bana cilve yapıyor gibi...


Bir dizde iki güzel kız,ne şekerler değil mi?Onları seyretmek,onlar hakkında konuşmak,onları okşamak nasıl bir mutluluktur...İnsanı nasıl böyle rahatlatıyorlar...Sırları nedir,bu ne biçim bir terapidir,anlaşılır gibi değil...İnsanın içini sıcacık yapıyorlar...Bu duygu, çocuklarınıza sarıldığınız zaman hissettiğiniz duygu seli gibi...Ölçü olarak o sevginin milyarda biri ama sanki tarz olarak


aynı gibi...Benim Kikirik,hafif kbir kıskançlık duygusuyla annesi ve kızkardeşinin tepesinde oturuyor...Onlara bakmıyormuş havası içinde...


Ama gözünüde ayıramıyor onlardan...Sanki saatlerce seyretsem hiç sıkılmam gibi geliyor...Laf aramızda zaten saatlerce seyredip,milyonlarca da fotoğraflarını çekiyorum.


Şunların birbirlerine sarılmasına bakın,kıskanılmazmı yani...Kikirik çok haklı ben olsam ben de kıskanırdım..

Annemiz,kanepede torunumun,yani hepsinin bir tanesinin(onu çok seviyorlar çünkü,bebekliklerinden beri) yanında keyif çatıyor...İki kız kardeş,annelerini tepeden seyrediyorlar...İzin verse de yanına gitsek yine diye...Bu yazı bu kadar ,umarım sıkıntıdan pat diye patlatmamışımdır sizi...Ne yapabilirim ki? Bu güzeller aklımı başımdan alıyorlar,bir de Kikiriğimi çok özledim...Neyse eve dönmesi yakınlaştı galiba...İyi hissediyorum kendimi,çok zorlanmadan bakabilirim herhalde...İlk üç gün yine yanıma,koynuma gelmiyecek bana ceza vericek,biliyorum... Ne yapalım başa gelen çekilir... Ona mı sordum,hasta olurken değil mi ama?



No comments:

Post a Comment