SAÇMALAMA HAKKIMI KULLANIYORUM

Şubatın yedisi,ev günlük güneşlik...Cicik elimde,dolaşmıya başladım... Birden dur dedi Cicik,çalışmaya başlayalım...

Hemen her köşeyi çok beyendi Cicik,ben de onu kıramadım,zaten sizin alışkın olduğunuz köşeler...

Köy çeşmemizi ilk defa görüyorsunuz değil mi?Güneş te pek yakışmış... Daha evvel hiç bu kadar güneşli görmediniz ama...

Ya kavşağımızı nasıl buluyorsunuz güneş altındayken ve ışıldıyorken?

Difenbahyanın güneş altındaki yapraklarının rengine bakın gölgedekilerden nasıl da farklı,iki ayrı çiçek gibi...

Güneş varsa bir yerde, orada gölge de vardır...Kaçınılmaz,güneşte gölgesiz yaşanmaz ...

Minicik bir yansıma... Cam kenarına sıkışmış kalmış...

Veeee gecenin karanlığı...

Karanlıklardan aydınlığa giden bir yol,her zaman vardır,yoksa da yaratılmalı bence...

Sıra geldi kıyaslamalara üstte arka balkon gece karanlığında,altta aynı balkon güneş içinde...

Gökyüzünde yeni ay(ilk gördüğünde tuttuğun dilek gerçekleşirmiş)yakınında ufacık bir yıldız,bayrağımızı anımsatıyor...

Büyüdüğü zaman gecemizi aydınlatıcak...On dört gün sonra,bekleyelim...Sayılı gün çabuk geçer..

Şimdi farklı iki çekim,üstteki flaşla çekildi,alttakide flaşlı çekim...

Alttaki gecenin zifiri karanlığında...

Bu da ne?

Bunu mu soruyorsunuz,bu yansıma filan değil bir kaos,bir karmaşa,önüm,arkam ve bulunduğum yer hepsi üst üste...Ciciğin başı dönmüştü çekim bittiğinde, şu anda yorgunluktan bitap bir şekilde ,kılıfının içinde uyuyor...İyi geceler,dostlar... Bizler de uykuya doğru yolculuğumuza başlıyalım...